25.11 | Neurofizjologia artysty w performance – sesja 7. eksperymentu Fundacji Artystyczno-Badawczej om

 

Neurofizjologia artysty w performance – sesja 7. eksperymentu Fundacji Artystyczno-Badawczej om – organizmy i maszyny w kulturze

25.11 (sobota), godz. 17.00

performance: Aleksandra Sojak-Borodo, Michał Kowalski, Anka Leśniak

wstęp wolny

 

Jak podkreślają organizatorzy projektu: „Nowy sposób rejestracji akcji performatywnych jest propozycją, która ma wzbogacić standardowe nagrania bazujące na dokumentacji wideo. W naszych działaniach poszukujemy nowych form zapisu dzieł o charakterze ulotnym. Podczas planowanych sesji eksperymentu z udziałem 18 artystów będziemy wykorzystywać następujące rodzaje zapisu: audio na setkę, pomiaru natężenia dźwięku, monitorowania i rejestracji danych dotyczących aktywności mózgu twórcy (EEG), a także innych czynności fizjologicznych, takich jak: temperatura ciała, reakcja skórno-galwaniczna (GSR), fotografia mikroskopowa skóry artysty przed akcją i po jej zrealizowaniu, a także częstotliwość oddechów, praca serca (EKG), jak również monitorowania energii (temperatury) wewnętrznej organizmu artysty. Dobór narzędzi rejestrujących wystąpienie artystyczne zależeć będzie od scenariusza akcji i sugestii autora performance. W efekcie tych działań powstanie unikatowa baza danych w której znajdą się informacje na temat emocji i reakcji ciała performera. Tego rodzaju zbiór informacji będzie doskonałym uzupełnieniem dokumentacji wykorzystującej obraz jako główne medium. W sytuacji powodzenia eksperymentu jego finalnym efektem będzie innowacyjna, oparta na badaniach kognitywnych i neurobiologii metoda dokumentowania przebiegu performance. Zostaną również opracowane procedury postępowania przy zastosowaniu narzędzi laboratoryjnych w warunkach pełnej aktywności artysty podczas akcji. Metoda ta ma na celu poszerzenie kognicji odbiorcy poprzez dokumentację o wielonarzędziowej formie zapisu tego typu działań artystycznych. Ideacja dzieła stanowić ma tutaj formę jego archiwizacji i konserwacji. W Galerii Sztuki Wozownia realizowana będzie ostatnia sesja z siedmiu planowanych”.

 

Performance:

 

Aleksandra Sojak-Borodo: „Palec Boży”

Zwykła, codzienna czynność, powtarzana wielokrotnie, może stać się rodzajem medytacji, sprawdzeniem własnych możliwości, a także cierpliwości widza. Działanie Palec boży jest rozważaniem nad czasem, a także artystycznym pojedynkiem człowieka z maszyną. Do działania zapraszam widzów. (Aleksandra Sojak-Borodo)

Aleksandra Sojak-Borodo – urodzona w 1981 r. W 2005 r. ukończyła Wydział Sztuk Pięknych UMK w Toruniu na kierunku grafika ze specjalnością rysunek, w 2011 r. obroniła doktorat w dziedzinie sztuk plastycznych pt. „Przestrzenie bieli”. Pracuje w Zakładzie Rysunku UMK. Tworzy instalacje, obiekty, rysunki, performance. Obok wątków medytacyjnych, ascetycznych, w jej pracach pojawiają się humor i dowcip skłaniający widza do interakcji i zabawy. Aleksandra Sojak-Borodo jest opiekunem Ogólnopolskiej Wystawy Rysunku Studenckiego odbywającej się od 2008 r. w Galerii Sztuki Wozownia i na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Prowadzi też warsztaty artystyczne dla dzieci i młodzieży.

 

Michał Kowalski: „Concinnitas”

„Concinnitas – czyli renesansowa definicja piękna… Działanie stanowi komentarz na temat współczesnego świata mediów i odsłania przed widzem mechanizmy regulujące funkcjonowanie tak powszechnych obecnie portali randkowych. Poprzez swoje działanie odwołuję się do klasycznych definicji piękna i kategorii decydujących o kanonach ludzkiej urody. Kluczowym problemem staje się kwestia twarzy, która – jako nośnik indywidualizmu oraz osobowości człowieka – zazwyczaj jest pomijana, zarówno w przypadku stypizowanych twarzy starożytnych rzeźb, jak i na zdjęciach profilowych randkowych portali. Ważnym elementem jest tu równoległość działań artystycznych – akcja dzieje się nieskończenie, w Internecie, w przestrzeni galerii oraz w życiu artysty, który odsłania przed widzem elementy własnego życiorysu. Tradycyjne kategorie zostają tu odwrócone, przede wszystkim arystotelesowska zasada mimesis, gdyż tym przypadku to życie naśladuje sztukę”. (Michał Kowalski)

Michał Kowalski – urodzony w 1979 r. Artysta sztuk wizualnych, pedagog, performer. W swoich działaniach i akcjach podejmuje zagadnienia uwikłania ludzi w systemy społeczne, religijne, technologii determinujących zachowanie i życie człowieka. Głównie interesuje go problem wolności jednostki w świetle jej autokreacji za pomocą mediów. Artysta świadomie i bardzo konsekwentnie kreuje swój własny wizerunek wykorzystując do tego platformy społecznościowe. Wiele działań artysty ma charakter interaktywny, granica pomiędzy rzeczywistością realną a wirtualną zostaje zatarta. Dzięki pracy z młodymi ludźmi artysta ma dostęp do przestrzeni symboliczno-kulturowej nastolatków, z czego również korzysta w swoich działaniach, przekraczając utarte podziały na dojrzałych i nie dojrzałych odbiorców sztuki.

 

Anka Leśniak: „Weź szminkę”

Performance oparty jest na relacjach między kobiecą cielesnością a językiem jako sposobem opisywania świata i ustanawiania hierarchii. Język jest więc formą władzy, której struktury i kategoryzacje są tak mocno wpisane w nasz sposób postrzegania świata, że aż niezauważalne, przeźroczyste. Dostęp do języka nie tylko na poziomie słownej komunikacji, ale również umiejętność czytania i pisania, wydaje się być czymś powszechnym i oczywistym, pozwala nam wyrażać i definiować siebie oraz otaczający świat. Otwiera więc drogę do niezależności, której pozbawione są osoby w społeczeństwach, gdzie ludzie dzielą się na tych, którzy potrafią czytać i pisać oraz analfabetów. Bardzo często podział ten przebiega wzdłuż linii płci. Kto ma wpływ na język, ten określa ramy percepcji świata. Działanie będzie miało charakter interaktywny, w którym widzowie przestają być biernymi odbiorcami, zostają zaproszeni do udziału w akcji. (Anka Leśniak)

Anka Leśniak – wypowiada się w takich dziedzinach jak instalacja, performance, foto-kolaż, video-art. Brała udział w ponad 80 wystawach indywidualnych i zbiorowych, w tym w Korei Pd., Niemczech, Austrii, na Ukrainie, Słowacji, w Szkocji. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2011), laureatka stypendiów Prezydenta Miasta Łodzi (2015), Miasta Gdańska (2016) oraz KulturKontakt i rządu Austrii w Wiedniu (2016). Zajmuje się tematyką feministyczną i tworzy prace site-specific – instalacje na opuszczonych budynkach związane z lokalnym kontekstem i biografiami kobiet nieumiejscowionych w historii. W 2016 roku obroniła doktorat na Wydziale Rzeźby i Intermediów Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.

wróć