Wystawy czynne do  8.04.

do15.04.

Cykliczna impreza organizowana przez Zarząd Okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków w Toruniu. Tegoroczny Salon Wiosenny stanowi XXXVIII edycję Dzieła Roku i jest wystawą pokonkursową.

Kurator: Szymon Piotr Kubiak

13.04 – 6.05.

Kurator Szymon Piotr Kubiak, mówiąc o koncepcji wystawy wskazuje na wzmożone ostatnio zainteresowanie historycznymi początkami kolekcjonerstwa i wystawiennictwa – zarówno na polu badań naukowych, praktyk muzealnych, jak i projektów artystycznych. Zasadniczą rolę przypisuje się pojęciom kunst- i wunderkamer, czyli pierwszym nowożytnym przestrzeniom opisania świata za pomocą zgromadzonych przedmiotów.

Wystawa rzeźb i obiektów Tatjany Schȕlke – o mikro- i makrobiologicznych, a nawet kosmicznych konotacjach – stanowi próbę ukazania dominującego aspektu jej oeuvrew kategoriach proponowanych przez twórców dawnych kunstkamer. Tytuł ekspozycji przypomni w odniesieniu do berlińskiej artystki niemiecką genezę terminu, a sposób ukazania i charakter wybranych dzieł nawiążą do scjentystycznych, kopernikańskich tradycji miejsca prezentacji.

Tatjana Schȕlke (ur.1960 w Bonn, Niemcy), w latach 1982-89 studia malarskie na Hochschule der Künste w Berlinie Zachodnim. Stypendystka Fundacji im. Karla Hofera i Hochschule der Künste w Villa Serpentara, Olevano Romano/Włochy. Laureatka 1. miejsca w konkursie o Tempelhof-Schöneberger Kunstpreis. Wystawy w Niemczech, Danii, Szwecji, Włoszech, na Węgrzech. Mieszka i pracuje w Berlinie.

Kuratorka: Katarzyna Lewandowska

13.04 – 6.05.

Klitoridektomia Anny Pilewicz jest okrutna i niepokojąca. Artystka perfekcyjnym cięciem chirurgicznego noża zagłębia się w żywe ciało Kobiety. Poprzez odwołanie się do brutalnego, afrykańskiego rytuału – projekt staje się wieloznaczny, pełen odniesień, bólu, prawdy. Artystka zwraca uwagę na okrucieństwo oraz upokorzenie wynikające z tego zabiegu, efekt bezrefleksyjnie przyjmowanej ideologii, ktora dla kultury europejskiej zdaje sie być zupełnie absurdalna. Ale czy rzeczywiście? Odpowiedź jest tak samo bolesna jak ten krwawy zabieg. Klitoridektomia ewokuje wszelkie negatywne zjawiska towarzyszące patriarchalnej kulturze: przemoc, hierarchizację, nadużywanie władzy, racjonalizowanie (wobec kobiety, ciała, nieopisanego/nieoswojonego, skomplikowania, przemieszczenia, przypakowości). Na zachodzie jest to przemoc niejednokrotnie bardziej zawoalowana i nie zawsze przybierająca formę bezpośredniego przymusu. Czasem nie staje się tak oczywista, a często jest wręcz ukryta.
Klitoridektomia w interpretacji Anny Pilewicz to słowo-znak, które bezwględnie odziera OPRESJĘ z jakiejkolwiek metafory na rzecz okrutnego konkretu.

Klitoridektomia to projekt interdysyplinarny obejmujący: videopoezję, wiersze w formie drukowanej oraz grafiki (kolografie).

Anna Pilewicz ukończyła filologię polską na UMK w Toruniu wraz ze specjalizacją teatrologiczną. Studiowała również literaturoznawstwo na tejże uczelni. Tworzy poezję, malarstwo, grafikę i video-art. Interesuje ją interdyscyplinarność, między innymi miejsca przenikania się sztuk wizualnych, literatury i muzyki. Przy tworzeniu video wykorzystuje często analogowe techniki, używając diaskopu, szkieł, barwnych płynów i przezroczystych obiektów. W jej twórczości malarskiej i graficznej pojawiają się głównie wizje żywiołów i wizerunki kobiet.

20.04 – 20.05.

Niewielki ubiegłoroczny pokaz Poręczenie był premierową prezentacją Marcina Berdyszaka w Wozowni, a także zapowiedzią jego obecnej dużej wystawy indywidualnej.

„Artysta jest zakorzeniony w XX-wiecznej awangardzie, z którą podejmuje dyskurs i której ikony wykorzystuje do obnażania nieadekwatności jej zdobyczy. Artysta rozprawia się z mitem nowości, oryginalności i odkrywczości dzieła sztuki. Jest też jednym z nielicznych twórców w Polsce, którzy podejmują problematykę sztuki i kondycji ludzkiej nie z punktu widzenia lokalnych partykularyzmów, nietrwałych mód, skandali i prowokacji artystycznych, lecz z szerokiej globalistycznej perspektywy i jej uniwersalnego, multikulturowego kodu”. (Elżbieta Kościelak)

Wystawa Biały cień organizowana jest we współpracy z Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu oraz Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.

Marcin Berdyszak studiował w PWSSP (obecnie Uniwersytet Artystyczny) i uzyskał dyplom z malarstwa w pracowni prof. Włodzimierza Dudkowiaka oraz z rzeźby w pracowni prof. Macieja Szańkowskiego. Od 1989 roku związany jest z macierzystą uczelnią, pracuje na stanowisku profesora zwyczajnego i prowadzi pracownię działań przestrzennych na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych oraz zajęcia z warsztatów twórczości edukacyjnej na Wydziale Edukacji Artystycznej. Obecnie rektor Uniwersytetu Artystycznego. Prezentował swoją sztukę na wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą, brał udział w spotkaniach i konferencjach dotyczących edukacji artystycznej, zrealizował kilkadziesiąt warsztatów autorskich. Zajmuje się sztuką instalacji i obiektu.

Kurator: Krzysztof Jurecki

9 – 27.05.

W 2007 roku Sylwia Kowalczyk, przedstawicielka najmłodszego wtedy pokolenia polskiej fotografii, prezentowała w Wozowni swój najważniejszy, a zarazem znaczący także dla  fotografii polskiej, cykl Chicas (Laski), pokazując w sposób niestandartowy i nietypowy portrety kobiet, poszukując wizerunku swej generacji. Jej samodzielna twórczość rozpoczęła się od od Autoprojekcji (2002), traktujących o własnym wyobrażeniu życia, czasem intymnego, ale ukazanego w sposób konceptualny z wykorzystaniem techniki instalacji.„Jej prace o egocentrycznym charakterze sprawnie igrają na granicy realności – skrywania i odkrywania, egzystencjalizmu i żartobliwego traktowania swego wizerunku” (K. Jurecki).

W fotografiach Kowalczyk swoisty nadrealizm łączy się z estetyką paradokumentu.

Sylwia Kowalczyk jest absolwentką Wydziału Grafiki krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, zajmuje się fotografią, ilustracją, projektowaniem okładek książek. Za swoją prace dyplomową „Autoprojekcje” (2002) otrzymała I nagrodę w ogólnopolskim konkursie fotografii „Portret” w Trzciance. Jest laureatką Nagrody Miasta Krakowa w dziedzinie fotografii (2002).

Kuratorka: Katarzyna Lewandowska

9 – 20.05.

M(e)error Marii Kubit jest wystawą niezwykle osobistą, pełną intymnych odniesień do trudnych zagadnień egzystencjalnych (życia, przemijania, śmierci,). Artystka poprzezM(e)error wprowadza widza w niebezpieczny ale i fascynujący świat iluzji. Zdeformowana rzeczywistość, odbijająca się w tytułowym lustrze, które poprzez specyficzny zapis oznacza również jakiś ‘błąd’ ale i ‘mnie’ zmusza widza do wejścia w nią a następnie postawienie sobie pytań: kim jestem? dokąd zmierzam? czego chcę? Maria Kubit przemawia do nas językiem kobiecym – wydaje się on czasem banalny, ekstatyczny, szalony, niebezpieczny, wciąż stabuiuzowany ale bardzo potrzebny.

Kuratorka: Ola Sojak

25.05 – 17.06.

To już piąta edycja OWRS – pierwsza była prezentowana w „Wozowni” wiosną 2008 roku i została zorganizowana przez Zakład Rysunku Instytutu Artystycznego WSP w ramach obchodów 60. rocznicy powołania Katedry Rysunku na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Jak zaznaczają organizatorzy, tegoroczna edycja jest podsumowaniem pewnego etapu, małym jubileuszem i towarzyszy jej deklaracja:RYSOWAŁAM, RYSOWAŁEM – RYSUJĘ – BĘDĘ RYSOWAĆ.  RYSOWAŁYŚMY, RYSOWALIŚMY – RYSUJEMY – BĘDZIEMY RYSOWAĆ… Powyższy zapis mający formę konstatacji, nieco żartobliwego wyznania, zachęcać ma także do podjęcia tematyki dotyczącej czasu, trwania, przemijania, kontynuacji. Impreza ma charakter konkursowy, do wystawy zostają dopuszczone najlepsze prace, które spełniają oczekiwania organizatorów, którzy „wzorem lat ubiegłych w równym stopniu przykładają wagę do tego, co stanowi ugruntowaną historycznie tradycję rysunkową, jak i do współczesnych poszukiwań nowych terytoriów rysunkowych.”

1 – 24.06.

Międzynarodowy Dzień Dziecka jest znakomitą okazją do prezentacji sztuki dla dzieci, a twórczość ilustratorska i dokonania toruńskiej artystki Iwony Chmielewskiej stanowią dobrą oprawę dla tego sympatycznego święta. Iwona Chmielewska ukończyła grafikę na Wydziale Sztuk Pięknych UMK, obecnie w tejże uczelni prowadzi zajęcia z przedmiotu „Książka autorska” na kierunku edukacja artystyczna. Tworzy głównie książki obrazowe, z których większość ukazała się w Korei Południowej. Jejpicturebooki zostały także wydane w Ameryce Łacińskiej, w Chinach, na Taiwanie, w Japonii, Portugalii i Niemczech. Artystkę wielokrotnie nagradzano w kraju i za granicą. Najważniejsze nagrody to Bologna Ragazzi Award 2011 w kategorii „Non Fiction” za ilustracje do książki Dom Duszy – MAUM oraz „Złote Jabłko” przyznane przez Międzynarodowe Biennale Ilustracji w Bratysławie za ilustracje do Thinking ABC. JejPamiętnik Blumki, książka o Januszu Korczaku i jego wychowankach, została dwukrotnie nagrodzona w konkursie IBBY (2011). Iwona Chmielewska jest także laureatką Pegazika (2012), nagrody przyznawanej największym twórcom dla dzieci podczas Poznańskich Spotkań Targowych – Książka dla Dzieci i Młodzieży. Takimi książkami powinna się szczycić literatura dla dzieci, uświadamiają one nam, że sformułowane przez Bachelarda prawo do marzeń wymaga od wizji wyrazistości, popartej ciężką pracą i wytrwałością poszukiwań. (z werdyktu jury konkursu Bologna Ragazzi Award).

Kuratorka: Marta Smolińska

22.06 – 22.07

Grupę Urban Art tworzy dwójka artystów: Anne Peschken i Marek Pisarsky. Powstała w 1985 roku, a przedmiotem jej zainteresowania od 2005 roku jest sztuka zaangażowana społecznie. Wtedy został zrealizowany projekt artystyczny Wędrująca boja, która miała swoją kontynuację w 2009 roku w Wędrującej boi wzdłuż Muru berlińskiego. Projekt polegał na stworzeniu wędrującego pomnika, w którego powstawanie mogła być czynnie zaangażowana okoliczna społeczność. Również w 2005 roku rozpoczął się długoletni projekt – było nim otwarcie firmy Globalpix. Tenże projekt miał być przede wszystkim działalnością prospołeczną, praktyczną, miał dawać zatrudnienie i możliwość zdobycia kwalifikacji lokalnej społeczności. Towarzyszyła mu jednak działalność artystyczno-produkcyjna – recycling nadprodukcji artystycznej i tworzenie pixlowych obrazów, do których wykorzystywano zużyte płótna malarskie. Obrazy nawiązują do sztuki neoimpresjonistów, konstruktywistów oraz do pop-artu, poruszają wiele podstawowych zagadnień z zakresu historii sztuki, jak problem oceny i wartościowania sztuki, jej użyteczności, problem autorstwa i indywidualnego gestu artystycznego w powiązaniu z mechanizacją produkcji. Z tych i wielu innych względów projekt Globalpix stanowi ciekawy obiekt badań i stwarza pole dla twórczych interpretacji.

Na wystawie w Wozowni prezentacji obrazów pixlowych będzie towarzyszył film dokumentujący działalność prospołeczną artystów.

Kuratorka: Maria Niemyjska

22.06 – 22.07.

Artysta w swoich pracach analizuje struktury architektoniczne z uwzględnieniem ich kontekstu historycznego i społecznej funkcji. Jednym z najczęściej podejmowanych przez Džadoňa tematów jest architektoniczne dziedzictwo komunizmu i jego miejsce we współczesności.

Tomáš Džadoň (ur. 1981) ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Pradze, doktorat obronił w Bratysławie.

Kurator: Wiesław Smużny

 29.06 – 22.07

Marta Pogorzelec (ur.1981) uzyskała dyplom w Pracowni Technik Cyfrowych prof. Adama Romaniuka na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. W latach 2007-08 Otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za wyróżniające osiągnięcia w nauce (2007-08).  Prezentowała swoje prace na wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Jest laureatką nagrody Młody Twórca w III Międzynarodowym Konkursie Rysunku we Wrocławiu (2006), Nagrody Galerii Miejskiej Arsenał w Poznaniu na 5. Biennale Grafiki Studenckiej (Poznań 2007) oraz Grand Prix 6. Biennale Grafiki Studenckiej (Poznań 2009). Nagrodzone w Poznaniu grafiki cyfrowe z cyklu Sarkofagi są pewnego rodzaju hołdem złożonym przez autorkę twórcy  abstrakcji geometrycznej – Kazimierzowi Malewiczowi i jego Czarnemu kwadratowi na białym tle, a jednocześnie okazją do refleksji, indywidualnej interpretacji, do poszukiwania innej, własnej formy dla tego, co niewyrażalne.

EDUKACJA / Spotkania autorskie/ Wykłady/ Inne imprezy

8.05. (wtorek), godz. 17

Spotkanie z autorką, prowadzenie dr Marta Smolińska

15.05.

Spotkanie z dr Moniką Bakke z Instytutu Filozofii UAM w Poznaniu, badaczką zajmującą się sztuką i estetyką w perspektywie posthumanistycznej, genderowej i transkulturowej, autorką m.in. książki „Bio-transfiguracje. Sztuka i estetyka posthumanizmu”.

Dla wielu perspektywa antropocentryczna wydaje się być jedyną możliwą. Spotkanie z Moniką Bakke jest zaproszeniem do dyskusji nad coraz bardziej powszechnym podejściem posthumanistycznym, negującym antropocentryzm, budującym wiedzę w odrzuceniu centralnej pozycji człowieka w świecie, kładącym nacisk na zoe – życie w ogóle w przeciwieństwie do bios – życia indywidualnego, ludzkiego życia w kulturze. Czy jesteśmy w stanie zmienić nasz sposób myślenia o sobie, zmienić nasze relacje z innymi w znaczeniu: innymi nie-ludźmi: zwierzętami, roślinami? Organizatorzy zachęcają do dyskusji nad książką momentami prowokacyjną, ale poruszającą niewątpliwie istotne zagadnienia dla współczesnego myślenia.

ARCHITEKTURA W WOZOWNI / autorka projektu: Teresa Dudzińska

Paweł Rubinowicz / wykład

25.04. (środa), godz.17.00

Paweł Rubinowicz, architekt, absolwent Politechniki Szczecińskiej i Fachhochschule Oldenburg (Niemcy). Od 1999 pracuje w Instytucie Architektury i Planowania Przestrzennego. Prowadzi badania własne, ukierunkowane na rozpoznanie znaczenia zastosowań matematycznej teorii chaosu w projektowaniu architektonicznym. Autor projektu badawczego, zwieńczonego pracą doktorską: Chaos jako porządek wyższego rzędu w wybranych trendach współczesnej architektury (2010). Uczestnik konkursów, warsztatów architektonicznych oraz konferencji naukowych w kraju i za granicą, autor publikacji naukowych. Współautor kilku opracowań urbanistycznych dla polskich miast, w tym studiów nad zastosowaniem Wirtualnych Modeli Miast w analizie krajobrazu miejskiego. Współkoordynator projektów europejskich w ramach programu „Culture 2000”. Od 2009 kurator „Galerii Architektów Forma” w Szczecinie.

Projekty i realizacje / wykład

4.06. (poniedziałek), godz.17.00

Bolesław Stelmach otrzymał w 2010 roku Honorową Nagrodę SARP za wybitne zasługi dla architektury w dziedzinie twórczości architektonicznej, kreację dzieł architektonicznych budujących współczesny wizerunek polskiej architektury, w tym obiektów związanych z osobą Fryderyka Szopena. Był także wielokrotnie nagradzany w ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach architektonicznych. Jest autorem kilkudziesięciu realizacji i projektów, m.in. rozbudowy Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, przebudowy kwartału Foksal w Warszawie, budowy Lubelskiego Parku Naukowo-Technologicznego, Centrum Chopinowskiego w Warszawie, Centrum Hydroterapii w Nałęczowie, rewaloryzacji Parku w Żelazowej Woli.

Bolesław Stelmach ukończył Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej (dyplom 1980, tytuł doktorski 2009), podyplomowe studia planowania przestrzennego na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Od 1985 roku prowadzi samodzielna praktykę projektową i dydaktyczną.

Zajęcia warsztatowe dla dzieci i młodzieży – po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym (kontakt: Maria Niemyjska, Kazimierz Napiórkowski)