Julia Oleszak: “Obecna/Nieobecna”Julia Oleszak: “Present/Absent”

 

Julia Oleszak (Collegium da Vinci, Poznań)

Tytuł: Obecna/Nieobecna

Technika: grafika cyfrowa, 100 cm x 140 cm, 100 cm x 120 cm

 

W świecie przepełnionym perfekcyjnie wyretuszowanymi zdjęciami, które idealnie wpisują się w wyszukany #feed, zostaje zagubiona nasza tożsamość. Staliśmy się do bólu #idealni i #symetryczni, bez wyrazu, bez kontrastów. Wypłukani z charakteru. #Mdli.

Czy o to właśnie chodzi?

O bycie takim samym jak wszyscy?

Czy może jednak o bycie nieidealnym, ale za to wyjątkowym?

Wydaje mi się, że czasem w obawie przed #hejtem, często postanawiamy się nie wychylać, milczeć, wpasować się w ogólnie narzucone społeczne schematy. W każdym z nas tkwi potrzeba akceptacji, wszyscy mamy jakieś wady i niedoskonałości.

Poprzez swoje prace Obecna/Nieobecna, pokazuję stan zawieszenia pomiędzy tym, kim jesteśmy w rzeczywistości, a tym, kim jesteśmy w świecie wirtualnym. Jak chcemy być postrzegani w świecie nierzeczywistym? Gdzie dobrze bywać, co warto mówić? Stąd postać przedstawiona jako bliżej nieokreślona sylwetka. Czy jest kreacją? Czy jedynie cieniem? A może jest niewolnikiem wyobrażenia o sobie samej?

 

 

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ

 

 

Julia Oleszak (Collegium da Vinci, Poznań)

Title: Present/Absent

Technique: digital drawing, 100 cm x 140 cm, 100 cm x 120 cm

 

In a world filled with perfectly retouched photos that fit perfectly into the sophisticated #feed, our identity is lost. We have become to painfully #ideal and #symmetrical, without expression, without contrasts. Washed out of character. #She’s faint.

Is that what this is about?

About being the same as everyone else?

Or is it about being imperfect but special?

It seems to me that sometimes, for fear of #hate, we often decide not to lean out, keep silent, fit in with generally imposed social patterns. In each of us there is a need for acceptance, we all have some flaws and imperfections. Through my work Present/Absent, I show the state of suspension, between those who we are, and what we are in the virtual world. How we want to be seen in the world unrealistic? Where good to go, what’s there to say? Hence the character presented as an unspecified silhouette. Is it a creation? Or just a shadow? Or is he a slave to the idea of himself?

 

 

RETURN TO MAIN PAGE

 

wróć