Elogio della pittura – Pochwała malarstwaElogio della pittura | In Praise of Painting
Elogio della pittura – Pochwała malarstwa
artyści: Marina Burani, Massimo Lagrotteria, Andrea Vettori
kurator: Rafał Boettner-Łubowski
23.06 – 23.07.2017
otwarcie wystawy: 23.06 (piątek), godz. 18.00 / wstęp wolny
Wystawa pt. „Elogio della pittura” ma na celu zaprezentowanie twórczości trójki włoskich artystów związanych z parmeńskim środowiskiem artystycznym. Bardzo istotną rolę ogrywa w nim szacunek do malarstwa opartego na tradycyjnym, piktorialnym warsztacie. Zaproszeni do udziału w wystawie artyści zafascynowani są możliwościami malarstwa, a jednocześnie dotykają ważnych dla siebie problemów, które rozwijają w swojej sztuce.
Wystawa prezentuje artystyczne postawy, które wykraczają poza standardowe myślenie o istocie malarskości. Perfekcyjny chłód ręcznie malowanych hiperrealistycznych pejzaży Andrei Vettoriego oraz rysunkowa klarowność i kolorystyczna powściągliwość doskonałych technicznie malarskich kompozycji Mariny Burani zestawione zostały z propozycją artystyczną, młodszego twórcy – Massima Lagrotterii – który tworzy zaskakujące obrazy figuratywne, akcentujące elementy nieradykalnej ekspresji, swobody oraz specyficznie pojmowanego malarskiego non finto.
„Elogio della pittura” w swym założeniu nie ma być „wystawą z tezą”, akcentującą arbitralnie postawiony problem, dla którego zaprezentowane dzieła miałyby być tylko stosowną ilustracją. Ma raczej pokazywać pewien fragment twórczych fascynacji malarzy włoskich polskim odbiorcom sztuki, nie narzucając jednocześnie jakichkolwiek ideologicznych kanonów czy dogmatów myślenia o współczesnym świecie i sztuce. (Rafał Boettner-Łubowski)
Marina Burani – malarka, pracuje i mieszka w Parmie we Włoszech. Animatorka życia artystycznego i kuratorka wystaw. Prywatnie żona Andrei Vettoriego. Tworzy precyzyjne pod względem rysunku obrazy, najczęściej utrzymywane w zawężonej tonacji kolorystycznej. W jej twórczości pojawiają się elementy „neosurrealistyczne”, metafizyczne i symboliczne. W swoim malarstwie Burani wykorzystuje często motyw autoportretu, pokazywanego w kontekście różnorodnych, rozbudowanych koncepcji twórczych, prowokujących najczęściej rozmaite przekazy metaforyczne, dotyczące przemijania, śmierci, egzystencji oraz biologicznej i duchowej natury człowieka.
Massimo Lagrotteria – malarz, mieszka i pracuje w Carpi (Modena). Tworzy obrazy figuratywne o indywidualnym, ekspresjonistycznym charakterze. Artysta nie eksponuje jednak radykalnych deformacji figury ludzkiej, lecz raczej pierwiastki swobody i wrażliwości malarskiej. Częstym motywem w jego twórczości jest portret, przedstawiany w ramach wielkoformatowych kompozycji malarskich. Massimo Lagrotteria tworzy również rzeźby, także nacechowane wrażliwością malarską w operowaniu fakturą i kolorem.
Andrea Vettori – malarz, pracuje i mieszka w Parmie we Włoszech oraz w Cagnes sur Mer we Francji. Początkowo w jego twórczości dominowały wpływy pop-artu, potem hiperrealizmu. W latach 80. i 90. Vettori tworzył kompozycje o charakterze abstrakcyjno-strukturalistycznym i niekonwencjonalne asamblaże. Pod koniec lat 90. zaczął malować obrazy metafizyczno-magiczne, w których pojawiał się często się motyw mandali. Obecnie artysta tworzy hiperrealistyczne pejzaże, które są zapisem krajobrazów poznawanych przez niego podczas rozmaitych podróży.
Elogio della pittura | In Praise of Painting
artists: Marina Burani, Massimo Lagrotteria, Andrea Vettori
curated by: Rafał Boettner-Łubowski
23.06 – 23.07.2017
Painting has long enjoyed the reputation of the most prestigious of arts. This type of conviction has appeared, for instance, in some selected postulates of the Renaissance theory of art, such as the famous treatise of Leon Battista Alberti entitled “De Pictura”, also known under its Italian title “Della Pittura”. The high rank of painting as a classic artistic discipline did not seem to raise greater concerns until the end of the 19th century. In the first half of the 20th century, many avant-garde revolutions and re-evaluations could take place within the framework of unconventionally understood painted image. A change in this regard, however, appeared in the second half of the 20th century. It was then that radical changes in the ways of constructing artistic expressions began to appear on a broader scale, outside the discipline of painting as such. And yet, the second half of the last century also brought fascinations with painting, which manifested itself for example through the widely understood hyperrealistic and photorealistic affirmation of pictorial imaging inventions. However, in the 20th century and now there has been a lot of talk about “the death of painting”, or its exhaustion as an area of creative exploration. It should be noted that such definitive and generalizing forecasts, or worse, “stating an alleged fact” as if it has already taken place – seem to be clearly exaggerated and untrue. Painting is still a fascinating area of creative exploration for many artists, and any concerns about its contemporary development may relate more to the uncreative repetition by some authors of certain painting styles, particularly those of avant-garde or neo-avant-garde provenance.
Fascination with the possibilities of painting is manifested these days by many artists, both in Poland and abroad. For example, painting as a medium is particularly popular in Italy. This situation is apparent, among others, in the artistic environment of the Emilia-Romagna region, e.g. in Parma or around Modena, of which interesting evidence is the work of Marina Burani, Andrea Vettori, and, younger from them by a generation, Massimo Lagrotteria. Marina Burani and Andrea Vettori are a married couple associated with Parma’s artistic circles, presenting their own works in the Alphacentauri Gallery, located in the Palazzo Pallavicino in Parma. The artists made their debut on the Italian art scene in the early 1970s, while Massimo Lagrotteria is
a creator born in 1972 and currently based in Carpi (Modena). All three, however, identify their current work with the medium of painting, although they are also set apart by some noticeable differences in terms of painting tastes.
wróć