W istniejących formach komunikacji, w których uczestniczymy poprzez oddziaływanie reklamy, znaku, koloru i formy komunikacja międzyludzka stała się bardzo rozbudowana i często niejednoznaczna. Wielowątkowość i siła przekazu informacji wymusiła pewnego rodzaju syntezę, która w założeniu ma w jeszcze szybszy sposób dotrzedo odbiorcy. Czasem możemy poczuć się zagubieni, a wręcz zdezorientowani z powodu docierających do nas informacji, które stały się niejasne, nieczytelne, a wręcz obce.

Budowane przeze mnie obrazy są cytatami, wyrywkami informacji, których zapis wydawać się może dość lapidarny. Towarzyszą temu silne emocje związane z selekcją wybranych zjawisk, najsilniej oddziaływujących poprzez; reklamę, znak, typografię, komiks. Nie jest to jednak forma afirmacji otaczającej mnie rzeczywistości lecz szczerego opisania zjawisk wywołujących często skrajne emocje. Tak wiec problematyka związana z tematem stała się wielopłaszczyznowa, często niejednoznaczna, a wręcz skomplikowana. Tu rozpoczyna się subtelna gra z odbiorcą-konsumentem, który stając przed obrazem próbuje odczytać jego treść. Okazuje się jednak, że informacja, znak, symbol oderwane od produktu stają się całkowicie abstrakcyjne i zaczynają tworzyć zupełnie inne konotacje. Można powiedzieć, że odkrywam ten język  poprzez opisanie i znalezienie odpowiedniej formy malarskiej, która pozwoli mi zbudować czytelny kontekst otaczającego mnie zjawiska. Jako krytyczny obserwator, a zarazem konsument staram się wprowadzić pewnego rodzaju dyskurs pomiędzy tym, co mnie otacza, a językiem mojej artystycznej wypowiedzi.

Szukając obrazu, który staje się znakiem nie sposób pominąć wątku ludowego. Związki sztuki ludowej i nowoczesnej są wielopłaszczyznowe, a przykłady ich korelacji można mnożyć bez końca. Dotyczą one zarówno aspektów wizualnych, jak i środków formalnych. Ludowość posługująca się pierwotną i najbardziej szczerą formą wypowiedzi, dotyka w sposób bezbłędny języka naszej cywilizacji. Posługując się przykładem wycinanki ludowej możemy zaobserwować, że łączy ona w sobie wszystkie zagadnienia sztuki nowoczesnej: ekspresję wyrazu, oszczędność formy, siłę oddziaływania poprzez kolor, pojęcie znaku w rozumieniu ideograficznym. Właśnie dlatego wątek ludowości stanowi dla mnie niesamowicie istotny i bliski mi obszar inspiracji, który w coraz silniejszy sposób łączy się z językiem popkultury, reklamy oraz z designem. Mój najnowszy projekt odsłania nie tylko inspirację sztuką ludową, lecz jest próbą znalezienia wzajemnych zależności. To, co w ludowości najsilniej epatujące, to bliski związek człowieka z naturą.

Współczesny człowiek, żyjący w miejskiej dżungli zupełnie inaczej buduje relacje z otaczającą go rzeczywistością. To właśnie stało się kluczem i inspiracją do szukania obrazo-obiektu, który w najczystszy sposób będzie oddziaływał poprzez; znak, formę i kolor na współczesnego odbiorcę. Sfera ludowości oraz reklamy wydają się być bardzo różne od siebie oraz zagrażające sobie nawzajem. Jednak jest coś uniwersalnego i globalnego w każdej z nich, coś transkulturowego, co jest czytelne dla każdego człowieka niezależnie od pochodzenia, czy wyznania.