5.11-28.11. 2010

Prezentowana w Wozowni wystawa Sztabińskiego zainspirowana została wnętrzem toruńskiej galerii, podzielonym rzędami drewnianych słupów. Równomiernie rozmieszczone, powtarzające się podpory aktualizują obecną w twórczości artysty problematykę związaną z powtórzeniem i tautologią w sztuce. Nie przez przypadek jest to wątek istotny dla Sztabińskiego – artysty polemizującego z dwiema tradycjami artystycznymi: konstruktywistyczną i konceptualną. W każdej z tych tradycji powtórzenie zajmuje istotne miejsce w obszarze teorii i praktyki artystycznej. Na wystawę wybrane zostały prace zgodne z charakterem miejsca, czyli poświęcone wymienionym zagadnieniom. 

Artysta o wystawie: „Wystawa składa się więc ostatecznie z trzech składników: wnętrza galerii, moich obrazów, rysunków i obiektów pochodzących z różnych lat oraz rozważań teoretycznych. Te trzy składniki złożyć się maja na całość prezentacji. Można więc powiedzieć, że zastosowana została w swoisty sposób zasada tautologii analogiczna do tej, którą zaprezentował Kosuth w pracy One and Three Chairs”.  

Grzegorz Sztabiński, urodzony w Łodzi w 1948 r. ukończył studia artystyczne w PWSSP w Łodzi (1964-70) i filozoficzne na Uniwersytecie Łódzkim (1967-72). Obecnie jest profesorem zwyczajnym w Uniwersytecie Łódzkim (gdzie do 1999 roku kierował Katedrą Estetyki a od 1999 kieruje Katedrą Historii Sztuki) oraz w Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi (kieruje Zakładem Teorii i Historii Sztuki oraz prowadzi Pracownię Podstaw Kompozycji). 

Opublikował wiele tekstów z zakresu estetyki i historii sztuki. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, sztuką instalacji oraz sporadycznie performance. Prace swe dzieli na następujące cykle: “Pejzaże logiczne”, “Obiekty”, “Symbolizacje”, “Autocytaty”, “Cięcia”, “Między-rzeczy”. Cyklom towarzyszą komentarze teoretyczne.