Waldemar Zdrojewski: „Morze Martwe. Kamień na kamieniu nie pozostanie”
Waldemar Zdrojewski: „Morze Martwe. Kamień na kamieniu nie pozostanie”
28.06–25.08.2019
otwarcie wystawy: 28.06 (piątek), godz. 18.00 / wstęp wolny
kurator: dr Krzysztof Jurecki
„Morze Martwe. Kamień na kamieniu nie pozostanie” to trzecia z cyklu wystaw fotografii Waldemara Zdrojewskiego, dotyczących procesu znikania Morza Martwego. Pierwsza miała miejsce w 2016 roku w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie („Morze Martwe. Opowieść o pozorności śmierci”), druga w lutym 2019 roku w Galerii WM w Amsterdamie („Dichotomy”; kuratorka: dr Paulina Orłowska). Trzecia – kuratorowana przez dra Krzysztofa Jureckiego – zostanie otwarta 28 czerwca 2019 roku w Galerii Sztuki Wozownia w Toruniu. Każda z kolejnych odsłon tematu jest poszerzeniem poprzedniej poprzez zmianę kryterium doboru materiału, modyfikacje w ekspozycji oraz wzbogacenie jej o nowe ścieżki interpretacyjne i komentarze krytyczne.
Waldemar Zdrojewski pracuje nad fotograficzną dokumentacja zjawiska znikania Morza Martwego od 2008 roku. Zgromadził już w swoim archiwum tak bogaty materiał, iż każda z kolejnych wystaw – jakkolwiek poświęcona temu samemu zagadnieniu – ilustruje inną problematykę: ukazuje napięcie pomiędzy kulturotwórczym potencjałem okolic Morza Martwego a jego agonią, jest lamentem nad krótkowzrocznością ludzkości, która uprawia „gospodarkę rabunkową” dóbr naturalnych, czy eksponuje konsekwencje takich działań.
Jak mówi sam artysta: „Kiedy w 2008 roku przebywałem w Izraelu, dotarłem po raz pierwszy nad Morze Martwe. Nie sądziłem wówczas, że otchłań największej depresji na ziemi (-420m) wciągnie mnie na długie lata. Nie zdawałem sobie sprawy, że rozpoczynam realizację, w którą zaangażuję się tak dalece. Jakkolwiek nie mogę jednoznacznie stwierdzić, że jest to projekt mojego życia, bo interesuje mnie w zasadzie całe fotograficzne spektrum – od portretu po pejzaż – prawdą jest, że najbliżej mi jednak do ekspresyjnej fotografii dokumentalnej o silnej wymowie i ponadczasowym znaczeniu.
Dychotomia dotyczy jednego miejsca na ziemi: Morza Martwego, odległego geograficznie i kulturowo od Polski, w której mieszkam. Daje mi to niezbędny dystans i obiektywizm w postrzeganiu i przekazie.
Mam nadzieję, że przesłanie Dychotomii będzie zrozumiałe, a sam projekt urośnie do rangi społecznie zaangażowanej realizacji, która pobudzi do refleksji nad inwazyjną i czasem bezkarną ingerencją człowieka w naturę.
Od początku przygotowywania materiału było dla mnie jasne, że nie robię tego dla sensacji, nie szukam splendoru. Ograniczam się do pokazywania tego, co widziałem i co czułem. Przejechałem w ciągu 11 lat niemal 10 000 kilometrów wzdłuż linii brzegowej, która liczy około 120 kilometrów. Kluczyłem tam i z powrotem, poszukując tematów i światła. To właśnie ono jest władcą obrazu nad Morzem Martwym. Świt budzi się w Jordanii, a zachód zasypia w Izraelu.
Fotografowałem aparatami analogowymi średnioformatowymi: Rolleifex 6×6, Mamiya 6×7, Fuji 6×17. Kilka fotografii wykonałem małym obrazkiem Konica Hexar R. Realizuję je na błonach kolorowych, slajdzie oraz monochromie. Mój zbiór znad Morza Martwego liczy już około 2000 zdjęć, co – zważywszy na 11 lat pracy – nie jest wynikiem imponującym. Daje średnią blisko 180 klatek na rok.
Planuję znów niebawem tam wrócić. Lubię po prostu wyczuwać to miejsce. Czasem wydaje mi się, że mógłbym tak zamieszkać na kilka, kilkanaście miesięcy. Może nawet dłużej. Przyszłość tej niezwykłej przestrzeni naszego globu leży mi na sercu”.
W słowie kuratorskim dra Krzysztofa Jureckiego do wystawy „Morze Martwe. Kamień na kamieniu nie pozostanie” czytamy: „Niewątpliwie mamy do czynienia z ważną wystawą, która nie swego odpowiednika w fotografii polskiej, co podkreśla jej wyjątkowość”.
Trwają prace nad przygotowaniem albumu fotografii Waldemara Zdrojewskiego, w których zaprezentowany zostanie obszerny materiał zdjęciowy znad Morza Martwego (obejmujący wszystkie trzy wystawy) z komentarzami dra Krzysztofa Jureckiego i dr Pauliny Orłowskiej.
Waldemar Zdrojewski – ur. 1963 r. w Łodzi. Fotograf, kurator, wykładowca, podróżnik. Absolwent Warszawskiej Szkoły Fotografii oraz Studium Form Fotograficznych przy Foto Klubie Rzeczpospolitej. Od 2008 r. wykładowca fotografii w Laboratorium Reportażu oraz na studiach dziennych magisterskich z zakresu dokumentalistyki w Instytucie Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Autor szeregu wystaw i albumów: „Wszędzie nigdzie”, „Bazarowo”, „Moja Tarczyńska”, „Ludzie miejsca klimaty”, „Dzień po… Kijów”, „RealUnreal”, „O pozorności życia”, „Dyhotomy”, „Japan Urban”. Założyciel Warszawskiej Galerii Fotografii „Obserwacja” (2012). Fascynuje się całym spektrum szeroko rozumianej fotografii, szczególnie dokumentem i fotoreportażem. Pracuje głównie w technikach szlachetnych, posługując się aparatami tradycyjnymi.
