06.03 | (Nad)użycia władzy w sztuce kobiet. Artystki i ich broń – wykład dr Katarzyny Lewandowskiej

 

“Manifa Toruńska 2017” zaprasza na wykład:

 

(Nad)użycia władzy w sztuce kobiet. Artystki i ich broń

prowadzenie: dr Katarzyna Lewandowska

06.03.2017 (poniedziałek), godz. 17.00

wstęp wolny

 

Podczas wykładu Katarzyna Lewandowska zmierzy się z kwestiami związanymi z nadużyciami na kilku poziomach. W intymnych opowieściach wskaże mechanizmy reżimowych struktur społeczno-kulturowych oraz przeprowadzi wizualną analizę przejawów patriarchalizmu i dominacji męskiej, która od wieków tożsama była z władzą: boską i ludzką. Kartezjański ‘rozumny’ podmiot-człowiek, zawsze reprezentowany przez białego heteroseksualnego mężczyznę, ustalał zasady, którym należało się bezwarunkowo podporządkować. Władza była paralelna z fallusem, a ten z kolei z obecnością, umysłem, rozumem, językiem i pismem (Myślę, więc jestem / Kto ma język, ten ma władzę). Szeroko rozumiana kultura łączyła kobiety z charakterystykami całkowicie przeciwstawnymi wobec męskich, stygmatyzując je negatywnie. W latach 70. XX wieku ta optyka znacząco się zmieniła. Feminizm uczynił z tych pejoratywnych cech wartość samą w sobie. Artystki odważnie zaczęły eksplorować swoje kobiece ‘ja’, które od zejścia bogini do podziemi było trzymane krótko na smyczy. Niezwykle przydatnymi dla uświadomienia sobie przemocy władzy męskiej były teorie zrywające z binarnym, hieratycznym podziałem. Przedstawicielki radykalnego feminizmu, takie jak Ti-Grace Atkinson, Kate Millett czy Shulamith Firestone, wyraźnie zaprotestowały przeciw widocznej niesprawiedliwości wobec kobiet, społeczności niebiałej, osób nieheteronormatywnych, osób biednych, innych. Zauważyły, że sfera prywatności, nierzadko ciało, podlega naciskom politycznym. Wnikliwie przeanalizowały źródła opresji innego w społeczeństwie seksistowskim – w sferze instytucjonalnej i prywatnej. Przyjrzały się bacznie przyczynom opresji obecnym w systemie patriarchalnym. Wskazały na polityczne uwarunkowania ról płciowych i mechanizmy władzy wpisanej w relacje mężczyzna – kobieta/inny. Rozszyfrowały założenia ideologii patriarchalnej oraz przyczyny przemocy płciowej. Wykluczeni mają swoją wartość.

 

Wykład (Nad)użycia władzy w sztuce kobiet. Artystki i ich broń ma jeden wyrazisty cel: „Odzyskiwanie ciała – zawłaszczonego i prostytuowanego przez patriarchalną kulturę”. I jest to nie tylko indywidualne ciało kobiece, ale ciało wszystkich zmarginalizowanych przez system, globalne ciało stygmatyzowanych społecznym ostracyzmem.

 

Katarzyna Lewandowska (ASP w Gdańsku, Gender Studies Instytut Filozofii UMK) – historyczka sztuki, feministka, kuratorka, działaczka na rzecz praw istot nieludzkich i wykluczonych. W badaniach skupia się na poszukiwaniu cielesności w sztuce współczesnej, wykorzystując dyskurs filozofii feministycznej. Zainteresowana sztuką zaangażowaną i totalną, która wchodzi w krytyczny dyskurs z władzą – w szerokim tego słowa znaczeniu. Badaczka zajmuje się także motywami kobiecości w sztuce tybetańskiej. Autorka cyklu wystaw: FEMININE, ANARCHIA, MŁODE.

 

wróć