Laboratorium Sztuki 2014 / Artysta jako antropolog

kuratorka: Maria Niemyjska

Projekt Andowie to próba powrotu do Rzeszowa lat 90 i jego mieszkańców. Przemek Czepurko poszukuje nieokreślonych, nienazwanych ludzkich aktywności, terenów będących fragmentami zatartej geografii miejskiej, śladów zapomnianych zdarzeń. Artysta uprawia antropologię pamięci w oparciu o własną metodę, inspirowaną m.in. literaturą – Tomasem Bernhardem, W.G. Sebaldem.

„Do miasta R. zacząłem podróżować w 2012 roku. Wcześniej przez wiele lat nie podróżowałem a wracałem do R. Prawdopodobnie wynikało to z przekonania, że takie powroty są możliwe, jak gdyby jakiekolwiek powroty były możliwe. Wszyst­kie te tak zwane powroty do miasta R. okupowane były przeze mnie raz po raz nietracącym nic ze swojej siły rozczarowaniem. Czasami zdaje mi się, że owo rozczarowanie stanowiło dla mnie obiekt fascynacji, i ta jego, wydawałoby się, niewyczerpana moc biorąca się nie wiadomo z czego. Z zamiarem odnalezienia przewodnika udałem się do R. w listopadzie, a może pod koniec października 2012 roku. Pamiętam, że było zimno i padał deszcz. Chciałem odszukać kogoś, kto zechciałby cofnąć się ze mną w czasie do lat 90. ubiegłego wieku i odnaleźć tam ślady aktywności, których rodzaje nie zostały jeszcze nazwane.” (P. Czepurko)

Przemek Czepurko – Urodzony w 1978 roku w Rzeszowie. W 2005 roku uzyskał dyplom w pracowni malarstwa prowadzonej przez prof. A. Bednarczyka (ASP Kraków). W latach 2008-2009 studia na Krakowskiej Szkole Scenariuszowej. W roku 2014 obronił pracę doktorską – dyscyplina artystyczna sztuki piękne, na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Od 2008 prowadzi pracownię multimediów na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w  Krakowie. Twórca obiektów, wideo, instalacji, projektów site-specific, malarz i rysownik. Jego działania lokują się na krawędziach dyscyplin, zajmuje się znaczeniem i funkcjonowaniem figury porażki, katastrofy i niepowodzenia rozumianych w kategoriach rytuału.