Sebastian Dudzik „Antoni Starczewski / Artysta i uniwersum”

Sebastian Dudzik

„Antoni Starczewski / Artysta i uniwersum”

Spotkanie połączone z promocją książki

24 marca 2015 (wtorek), godz.18

wstęp wolny

Monografia Antoniego Starczewskiego jest drugą częścią z planowanej trylogii zatytułowanej Artysta i Uniwersum. Cały projekt poświęcony został trzem artystom reprezentującym jedno pokolenie: Jerzemu Grabowskiemu (2012), Antoniemu Starczewskiemu i Ryszardowi Winiarskiemu, których łączyło przede wszystkim podobne rozumienie sztuki oraz własnego w niej miejsca. Każdy z nich zbudował własną, odrębną filozofię twórczego działania, definiując ją w kontekście życia i poszukiwania prawd uniwersalnych.  Tytułowe uniwersum jest w przypadku tych trzech artystów  zarazem celem w twórczym działaniu, jak i kierunkowskazem w podejmowanych próbach zrozumienia i uporządkowania otaczającego świata. Dążenie do uniwersum rozumieć należy jako swoistą filozofię życiową, w której sztuka pozwala odkrywać i opisywać obiektywne wartości w świecie. Fundamentem działania artystycznego była nieustająca obserwacja świata. Z niej właśnie formował się indywidualny język wizualnego przekazu, system kodów i zachowań.  Wspomniana wyżej hermetyczność wypowiedzi dziś często sprawia właśnie największe problemy w rozumieniu uprawianej przez nich sztuki. Celem tego przedsięwzięcia wydawniczego jest więc pewnego rodzaju dekonstrukcja i rekonstrukcja myśli determinującej działanie, a zatem poznanie intelektualnej i kulturowej formacji artysty.

W przypadku monografii urodzonego w 1924 roku Antoniego Starczewskiego  śledzenie tytułowego uniwersum opierało się głównie na analizie tworzonych przez niego dzieł. Pewne interpretacyjne wskazówki znaleźć można było w nielicznych wypowiedziach własnych artysty, jego dziennikach oraz zachowanych pojedynczych szkicach okraszonych lapidarnymi uwagami. Prześledzenie ewolucji myśli i procesu, formowania się spójnej wykładni filozoficznej twórczego działania, wymagało krzyżowego zestawienia ze sobą poszczególnych prac, dokonania analizy drobnych często zmian, ich filtrowania poprzez technologiczne i materiałowe uwarunkowania wykorzystanego medium.  Dopiero odpowiednia selekcja prac i konfrontacja ich ze wspomnianymi wyżej dokumentami dało możliwość odtworzenia najważniejszych etapów twórczości  Starczewskiego, rozpoznania też kluczowych determinantów rozwiązań formalnych i strukturalnych poszczególnych jego kompozycji.

Sebastian Dudzik – historyk i krytyk sztuki. Adiunkt w Katedrze Historii Sztuki i Kultury Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.

Prowadzone przez niego badania obejmują zarówno mecenat artystyczny i kulturę przedmiotu czasów nowożytnych, jak i sztukę oraz krytykę artystyczną naszych czasów. Od wielu lat szczególnym obszarem jego zainteresowań jest teoria i praktyka grafiki artystycznej. Aktualnie zajmuje się także problemem uniwersum w sztuce polskich artystów urodzonych w dwudziestoleciu międzywojennym.

wróć