PROGRAM NA I KWARTAŁ 2013

Laboratorium Sztuki 2012. Wielkie mi rzeczy! / Kuratorka: Maria Niemyjska
Kamil Stańczak / Obiekty strategiczne/ do 27. 01.
Lubelski artysta w ramach programu Wielkie mi rzeczy! Prezentuje cykl obiektów, na który składa się szereg niewielkich, precyzyjnie wykonanych miniaturowych makiet przedstawia-jących zniszczone, porzucone budynki i fragmenty zdegrado-wanego krajobrazu.
Kamil Stańczak jest absolwentem Wydziału Artystycznego UMCS w Lublinie.

Karolina Komasa / Obiekty do wchodzenia. Głowy
Karolina Komasa zaaranżowała swój projekt „Obiekty do wchodzenia” w dwóch odsłonach – ta kameralna prezentacja
w małej przestrzeni „Wozowni” zapowiadała większą właściwą wystawę artystki, eksponowaną od 11 stycznia na dolnej sali galerii.
Obiekty do wchodzenia . Wybory / 11 – 27.01.
„Wędrowanie przez życie dokonuje się poprzez nieustanne wybieranie kierunków i ścieżek, którymi chcemy podążać. Decyzje te układają nasze życie w sieci map, będące indywidualnym odzwierciedleniem naszej egzystencji. Mapy te zdają się być zaklęte w układ linii papilarnych niepowtarzalnych
i nieusuwalnych. Stają się pieczęcią chroniącą zapis naszego losu – archiwum zdarzeń przeszłych, ale i determinacją wynikających z nich zdarzeń przyszłych. Rysują nasz portret wewnętrzny. Ważne wydało mi się podjęcie próby uchwycenia momentu, w którym nasze myśli, wypowiadane słowami lub przeobrażone w działanie, nawet te, tylko zamknięte
w naszej świadomości mają duży wpływ na nasze dotychczasowe życie i decydują o jego dalszym toku. Postanowiłam wyłowić te chwile z szerokiego pasma naszej egzystencji, nazwać je i nadać konkretną, materialną formę. Powstałe obiekty opatrzyłam wspólnym tytułem ‘Obiekty do wchodzenia’, określając w ten sposób ich funkcję, ale też mając świadomość, że w trakcie spotkania ich / z nimi w przestrzeni galerii możemy na nie wejść lub po prostu minąć je obojętnie.
Ten Wybór także pozwalam sobie włączyć w materię prezentowanej wystawy.” /Karolina Komasa/
Karolina Komasa pracuje jako adiunkt na Wydziale Rzeźby poznańskiego Uniwersytetu Artystycznego. Zajmuje się rzeźbą, obiektem, instalacją.

Stanisław Bałdyga / Barbara Sosnowska-Bałdyga / Dialog / 11- 27.01.
Zarówno Barbara Sosnowska-Bałdyga, jak i Stanisław Bałdyga są absolwentami toruńskiego Wydziału Sztuk Pięknych UMK, oboje też w 1970 roku uzyskali dyplomy z grafiki artystycznejw pracowni prof. Edmunda Piotrowicza i prof. Ryszarda Krzywki. Jubileuszowa wystawa tych znakomitych grafików zorganizo-wana w Muzeum Zamkowym w Lublinie pod bardzo trafnym tytułem Dialog (kuratorka: Anna Hałata) znajduje niejako swoją kontynuację w toruńskiej Wozowni.

Justyna Koeke / Układ mięśniowy
Kurator: Przemysław Chodań
8.02. – 17.03.
Justyna Koeke, artystka wizualna, kuratorka, działaczka społeczna. W latach 1999 – 2005 studiowała na ASP w Krakowie, Norymberdze, Warszawie i Stuttgarcie. Autorka wystaw indywidualnych w kraju i za granicą, uczestniczka European Performance Art Festival (Zamek Ujazdowski, Warszawa 2009), Festiwalu Performance-u
w Besancon (Francja, 2011). Stypendystka Mobile Academy Warsaw (2006), Cite Internationale des Arts w Paryżu (2008), nagrodzona dwukrotnie przez Akademię Sztuk Pięknych w Stuttgarcie (2002, 2005). Mieszka i pracuje w Ludwigsburgu i w Krakowie.
„Wystawa Układ mięśniowy jest wyborem prac Justyny Koeke,
w których artystka ożywia i dynamizuje kulturowe klisze dotyczące męskości. Poprzez przejaskrawienie agresywnego mięśniaka, afirmuje energię, bezcelową witalność. Anarchistyczny Grzesiek Huj to antybohater, król podwórka budzący w sercach płci pięknej postrach przemieszany z pożądaniem. Upadły logos o atrakcyjności luja lub emerytowanego championa masy średniej. (…) Justyna Koeke wykonuje iście gombrowiczowski gest: forma jej prac upupia widza, kuratora, krytyka. Zdominowani przez formę, w konfrontacji z rozdętym do karykaturalności stereotypem musimy sobie odpowiedzieć chociażby na jedno pytanie: czy przegięty stereotyp to nie ja sam? Czy nie jestem karykaturą teorii, idei? Hiperaktywnym układem mięśniowym pozbawionym istoty? Jak czujemy się wiedząc, że ciało jest kostiumem szytym na miarę społecznych możliwości, uwarunkowań oraz wyobrażeń?” – fragmenty tekstu kuratora wystawy.

Małgorzata Dawidek Gryglicka / Body Stories
8.02. – 3.0.3.
„Body Stories to zbiór wizualno-tekstowych opowieści, które poruszają problematykę ciała – jego sensualności, emocjonalności, ograniczeń
i języka.
Prezentowane na wystawie w Galerii Wozownia realizacje przyjęły formę rysunkowych i malarskich instalacji, których dominującym kolorem jest czerwień. To jej temperatura stała się moim przewodnikiem w kreśleniu wypowiedzi ciała niemieszczącego się w języku. Body Stories są moim kolejnym zderzeniem się z językiem dyskursywnym, od którego odrywa się język cielesności. Geometria ciała zderza się w nich z geometrią euklidesową, a współczesna lingua Latina z moim językiem macierzystym.” (M.Dawidek Gryglicka).Małgorzata Dawidek Gryglicka, artystka i teoretyczka sztuki, absolwentka Malarstwa oraz Edukacji Artystycznej na ASP w Poznaniu, a także studiów doktorskich
w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu A. Mickiewicza w Poznaniu. Autorka tekstów wizualnych, obiektów tekstowych, hipertekstów
w przestrzeniach publicznych i galeriach; wystawia w kraju
i za granicą, m.in. Museum Modern Art, Hűnfeld / Niemcy, del Real
Sitio y Villa, Aranjuez / Hiszpania. W sztuce zajmuje się językowym aspektem komunikacji w relacjach pomiędzy ludźmi i światem oraz związkami pomiędzy słowem, jego obrazami i desygnatami. Jej
ostatnie zainteresowania skupiają się wokół choroby jako źródła sztuki
i wyobraźni w chorobie, a także motywów tworzenia.

Laboratorium Sztuki 2013. Nie(po)rozumienie
Kuratorka: Maria Niemyjska
Wiktor Polak / Lunapark / 8.02. – 3.03.
Wystawa łódzkiego artysty otwiera cykl wystaw zatytułowany Nie(po)rozumienie w kameralnej przestrzeni laboratorium sztuki. Przedsięwzięciu przyświeca założenie, że sztuka generując nieprecyzyjne komunikaty i związane z nimi dowolne odczytania, tworzy sytuacje poznawcze, które nie mają analogii nigdzie indziej
i tym samym poszerza zakres językowo-wizualnej komunikacji. Prace filmowe Wiktora Polaka odbijają w krzywym zwierciadle inne teksty kultury, komunikaty wizualne, ludzkie zachowania, cechy mentalności… Nadinterpretacja czy założone z góry błędne odczytania tych przekazów leżą u podłoża praktyki artystycznej, na bazie której buduje się ironiczna wobec zaobserwowanej rzeczywistości treść. Sam artysta w kontekście wystawy pisze o sobie: „Gdybym miał podpisywać się inaczej niż Polak śmiało mógłbym podpisywać się nieporozumienie. To słowo wyraźnie określa mnie i moją egzystencję.“

Roman Bromboszcz / 7chn13n13 (Tchnienie)
1.03.2013, godz.18.
7chn13n13 (Tchnienie) to wydarzenie wielozmysłowe, gdzie muzyka interpretuje obraz i z niego powstaje. Podstawą do obrazowania jest książka, która nosi tytuł: 918-578. Artysta łączy
w niej filozofię Alfonsa de Sade’a z Tomaszem Hobbesem i poezją Johna Miltona. W występie wykorzystuje animację komputerową, w celu połączenia liter z dźwiękami muzycznymi i z ruchem typograficznym na ekranie. Wersja sceniczna książki ma charakter generatywny. Artysta otwiera jej strony, włącza elementy animacji
z dźwiękiem i ruchem liter. Efekty pracy rejestruje i poddaje selekcji w takcie występu.
Roman Bromboszcz – poeta, pisarz, performer. Autor książek poetyckich, naukowych i art zine’ów. Wydawca internetowy, redaktor tomów z poezją cybernetyczną.

Izabela Łapińska / Filmowy defekt samotności / 8.03 – 7.04.
Izabela Łapińska zajmuje się fotografią reklamową, pracą edukacyjną, pisarską i animatorską. Jej wystawa zatytułowana Filmowy defekt samotności, wynikła z fascynacji filmem i jest interesującym efektem łączenia dwóch pokrewnych gatunków sztuki: filmu i fotografii. Artystka traktuje film jako przedmiot do sfotografowania, w efekcie otrzymujemy wystawę pokazującą świat obrazów zatrzymanych na zawsze. Łapińska posłużyła się techniką found footage, polegającą na kompilacji oryginalnych fragmentów dzieł innych autorów i ich transformacji.
Moje fotografie nie są prawdą o konkretnym obrazie filmowym, nie noszą znamion reprodukcji, dokumentu. Otrzymujemy jedynie pozorny wygląd całości filmu. Wewnętrznie przerobione przeze mnie struktury to pewnego rodzaju gra „wywłaszczeniowa”, rodzaj intymnego dialogu. /…/ Podczas fotografowania filmu zmianie ulega relacja pomiędzy czasem i trwaniem. Cały film egzystuje na jednej płaszczyźnie, pojawia się kontekstualizacja, obrazowy skrót emocji. (Autorka)
Izabela Łapińska jest doktorem sztuki filmowej w dziedzinie fotografii i wykładowcą na Wydziale Organizacji Sztuki Filmowej
w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, telewizyjnej i Teatralnej
w Łodzi.

Iwona Szpak / Obiekty lewitujące/ Punkt widzenia
8.03. – 7.04.
Iwona Szpak jest doktorem na Wydziale Sztuk Pięknych UMK
w Toruniu, na tym wydziale ukończyła malarstwo ze specjalizacją: malarstwo w architekturze, dyplom w 2006 roku pod kierunkiem prof. Lecha Wolskiego. Malarstwo sztalugowe / ścienne / na jedwabiu jest jedną z dziedzin twórczych działań artystki obok rysunku, mozaiki czy sztuki obiektu. Jak mówi, bliska jest jej Sztuka na pograniczu malarstwa, tkaniny, rzeźby, wzbogaconych
o współczesne media, w której najbardziej interesuje ją relacja światło – przestrzeń i jej transformacje. Tworzone przez nią cykle (Mandala, Archetypy, Totemy marzeń, Wrota, Obiekty świetlne) inspirowane są symboliką dawnych kultur oraz sferą sacrum – łączy w nich duchowość z racjonalizmem, archetypiczność
z nowoczesnością, materialność z niematerialnością.
Iwona Szpak zaprezentuje w osobnych przestrzeniach wystawie-nniczych Wozowni dwa niewielkie projekty – instalacje: Obiekty lewitujące i Punkt widzenia.

Laboratorium sztuki 2013. Nie(po)rozumienie
Kuratorka: Maria Niemyjska
Karolina Żyniewicz / Kwarantanna / 8.03. – 7.04.
Karolina Żyniewicz kreuje obiekty-kurioza. Stosuje materiały nietrwałe, a w szczególności interesuje ją materia organiczna. Swoje działania określa jako artdycyna, gdyż inspirację dla nich,
w znacznym stopniu, stanowi medycyna. Oparte są one na procesie, naznaczone eksperymentami z oddziaływaniem substancji chemicznych na siebie, jednak nie rządzą się one naukową, ale artystyczną logiką.

DZIEŁO ROKU 2011/ „Salon wiosenny” / 22.03 – 14.04
Cykliczna impreza organizowana przez Zarząd Okręgu ZPAP
w Toruniu. Tegoroczny Salon Wiosenny jest wystawą pokonkursową i stanowi XXXVIII edycję Dzieła Roku.

EDUKACJA / Spotkania autorskie/ Wykłady/ Inne imprezy.

ARCHITEKTURA W WOZOWNI
autorka projektu: Teresa Dudzińska
Adam Nadolny / Halo, tu architekt Joanna. Architektura
w polskim filmie lat 60. XX wieku. / wykład 21. 01. (poniedziałek), godz.17
Polskie kino w końcu lat 50. i początku lat 60. XX wieku ze względu na uwarunkowania polityczne stało się medium, w którym mieliśmy możliwość oglądania obrazu Polski, Polaków oraz architektury współczesnej w pewnym nie do końca realnym ujęciu. Niniejsza prezentacja ma na celu ukazanie, w jaki sposób architektura współczesna lat 60. XX wieku była postrzegana jako element ikonosfery filmowej oraz w jaki sposób jej odbiór wpływał na gusta architektoniczne Polaków w tym okresie. (A. Nadolny)
Adam Nadolny, dr hab.inż.architekt jest absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Poznańskiej, od 2006 roku adiunktem
w Zakładzie Historii Architektury i Urbanistyki na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej.

Małgorzata Dawidek Gryglicka / spotkanie z autorką i promocja książki / 26. 02. (wtorek), godz.17.
Spotkanie z dr Małgorzatą Dawidek Gryglicką promujące książkę “Historia tekstu wizualnego. Polska po 1967 roku”. Jest to szczegółowe opracowanie omawiające zjawisko tekstu wizualnego, niezbadane dotychczas w takim zakresie na gruncie polskim. Książka ukazuje polski obraz tego zjawiska w oparciu o działalność artystyczną ważniejszych postaci krajowej sceny artystycznej.

Ewa Domańska / Humanistyka afirmatywna / wykład 19.02. (wtorek), godz.17.
Wystąpienie będzie miało na celu przybliżenie idei humanistyki afirmatywnej, pozytywnej i wspierającej jako sposobu na przekroczenie negatywności wywołanej humanistyką lat 80-tych i 90-tych, która opierała się na kategoriach traumy, ofiary, wykluczenia, pustki, końców i katastrofy.
Ewa Domańska, dr hab., profesor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w tamtejszym Instytucie Historii, oraz od 2002 visiting associate professor w Department of Anthropology, Stanford University, USA. Zajmuje się współczesną teorią i historią historiografii oraz porównawczą teorią nauk humanistycznych. Autorka książek: Mikrohistorie: spotkania w międzyświatach (1999, 2005), Historie niekonwencjonalne (2006), Historia egzystencjalna (2012).

Marta Kosińska / Film jako sztuka – awangarda jako kultura. Amerykański film artystyczny / 14. 03., godz. 18.
Wykład połączony z promocją książki dr Marty Kosińskiej pt. „Ciało filmu. Medium obecnego w powojennej amerykańskiej awangardzie filmowej”.
Jak film bywa sztuką? Czy poetyckość może być cechą struktury filmowej? Jak film może się wplątać w dynamikę zmiany społeczno-kulturowej? Czy sztukę audiowizualną można pojmować jako badanie
i projektowanie rzeczywistości? Wykład o (nie tylko artystycznych) eksperymentach amerykańskiej awangardy filmowej.
Marta Kosińska, kulturoznawczyni, adiunkt w Zakładzie Badań nad Kulturą Filmową i Audiowizualną w Instytucie Kulturoznawstwa UAM
w Poznaniu. Jej obszar zainteresowań obejmuje zagadnienia związane
z historią kultury audiowizualnej, performatywnym wymiarem mediów, teorią komunikacji, sztuką mediów. Tłumaczka, krytyczka sztuki.

ARCHITEKTURA W WOZOWNI
autorka projektu: Teresa Dudzińska
Hubert Trammer / wykład 04.03. (poniedziałek), godz.17.
Hubert Trammer jest absolwentem Wydziału Architektury na Politechnice Warszawskiej. Pracuje w Katedrze Architektury, Urbanistyki i Planowania Przestrzennego Politechniki Lubelskiej. Współpracuje
z Muzeum Powstania Warszawskiego, Fundacją Twórców Architektury, miesięcznikiem Architektura-murator. Wygłasza gościnne wykłady (także w Wozowni), publikuje artykuły o architekturze w pismach krajowych i zagranicznych, min. korespondent wychodzącego
w Holandii dwumiesięcznika A10. Pracuje również jako architekt.

Obiekty lewitujące z odzysku – warsztaty dla dzieci w Wozowni
20. 03. 2013 (środa), godz. 14:30 / wstęp woln y
Pierwszy dzień wiosny warto spędzić twórczo! Galeria Sztuki Wozownia zaprasza na kolejne zajęcia plastyczne z wykorzystaniem ciekawych technik, wyzwalających postawy twórcze dzieci w wieku w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym.
Wiosenne warsztaty powiązane będą z wystawą Iwony Szpak.
Początek zajęć będzie stanowić krótka wycieczka po galerii, podczas której dziecko dowie się co będzie tematem spotkania i będzie miało okazję podziwiać prace artystki. Inspiracja oraz zapoznanie się
z techniką poruszaną na zajęciach zwieńczy praca wykonana przez dziecko. Młody twórca dowie się jak można zrobić samodzielnie wiosenne dekoracje z materiałów z odzysku – tekturowych rurek
i kolorowych papierów. Zajęcia dadzą również możliwość rozmowy
z dziećmi na temat zagadnień ekologicznych i recyclingowych. Głównym celem spotkania jest jednak rozwijanie wyobraźni plastycznej, inwencji twórczej poprzez komponowanie form przestrzennych.
Udział w warsztatach jest bezpłatny. Prosimy o wcześniejsze zapisy, gdyż ilość miejsc jest ograniczona 56/622 63 39, 791 358 555.

Zajęcia warsztatowe dla dzieci i młodzieży – po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym (kontakt: Kamila Krzanik-Dworanowska, Maria Niemyjska, Kazimierz Napiórkowski)

wróć