13. 05 –  5. 06. 2011

Ewa Harabasz pochodzi z Polski, obecnie mieszka i pracuje w Nowym Jorku. Przed wyjazdem do USA pracowała w latach 80. jako konserwator zabytków w Polsce i Włoszech (Rzym). Jest absolwentką Wayne State University w Detroit (malarstwo i rysunek), pracowała jako nauczyciel akademicki na kilku amerykańskich uczelniach, obecnie uczy  w Massachusetts College of Art and Design w Bostonie. Prezentowała swoją twórczość na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych w Stanach Zjednoczonych, Europie i Izraelu. W 2008 roku w „Wozowni” można było oglądać jej wystawę Ikony cierpienia, na której pokazała wykreowane na prawosławnych Świętych postaci z pierwszych stron „New York Times’a”, łącząc fotograficzne wydruki z dawnymi technikami malarstwa na drewnie („współczesne ikony wojny i cierpienia”, które jednocześnie uwodzą wizualną atrakcyjnością). Zespalanie w pracach dość odległych inspiracji, przedstawianie wzajemnych malarskich i medialnych odniesień jest obecne także w tegorocznej wystawie. 

Moje obecne obrazy, mówi Ewa Harabasz, zainspirowane są sztuką Caravaggia, dostrzeganą w zdjęciach ze współczesnych gazet oraz fotografiami prasowymi widzianymi w obrazach Caravaggia. Staram się uchwycić powinowactwo starych płócien i współczesnych zdjęć, z jednej strony, sposób obrazowania w mediach przypominający styl Caravaggia, z drugiej, „medialny” charakter malarstwa Caravaggia. (…) Nowa seria obrazów to również nowa metoda: -zaciemniania-zaczerniania-ukrywania-uwypuklania-zaznaczania-wskazywania-podkreślania.