Tomasz Rogaliński / Dwoistość natury ślimaka / kuratorka: Maria Niemyjska

Wystawa w „Wozowni” jest premierową odsłoną, a jednocześnie kontynuacją wcześniejszych poszukiwań Pawła Rubinowicza dotyczących zastosowania matematycznej teorii chaosu deterministycznego w kreacji przestrzeni architektonicznej, podejmowanych w pracy naukowej oraz na gruncie artystycznym, m.in. w wystawie „Architektura Eksperymentalna” (2010-2012).

„Hasłem przewodnim oraz kierunkiem artystycznych poszukiwań i ich naukowej interpretacji jest ‘zjawisko złożoności’, rozumiane zarówno w wyabstrahowanym wymiarze geometrycznej abstrakcji, jaki i w odniesieniu do struktury środowiska zbudowanego przez człowieka oraz jego potrzeb. W klasycznym rozumieniu i doświadczeniu twórczym, złożoność formalna powstaje w wyniku odejścia od określonych zasad porządku w stronę swobodnej i intuicyjnej kreacji. Natomiast w ujęciu matematycznej teorii chaosu deterministycznego, prosta reguła, zasada czy prawo może stanowić definicję nieskończenie skomplikowanej, gęstej i pozornie nieregularnej struktury. Obserwacja ta ujawnia dualistyczną naturę zjawiska, dwie odmiany złożoności: tę stochastyczną, będącą dziełem przypadku oraz złożoność deterministyczną, konstruowaną według ścisłych reguł. Jakie są granice między tymi kategoriami złożoności? Wedle jakich zasad zbudowana jest otaczająca nas rzeczywistość? Jakie ma to znaczenie dla kreacji twórczej w architekturze oraz dla percepcji przestrzeni? Jaka jest natura złożoności MIASTA? Wystawa szuka odpowiedzi na te pytania, z zastosowaniem narzędzi komputerowych, symulacji, programów oraz wirtualnych modeli miast. Ekspozycja będzie przedstawiona w formie grafik wielkoformatowych z elementami instalacji multimedialnych.” (P.R.)

W przeddzień wernisażu (czwartek, godz.18) Paweł Rubinowicz wygłosi w ramach projektu: architektura w wozowni wykład: Chaos, złożoność, miasto, ściśle powiązany z wystawą, stanowiący naukowy komentarz do  wypowiedzi artystycznej. (więcej o wykładzie w dziale: Edukacja)

Paweł Rubinowicz, architekt, studia na Politechnice Szczecińskiej i Fachhochschule Oldenburg (Niemcy). Doktorat na Politechnice Krakowskiej w 2011. Pracuje na Zachodniopomorskim Uniwersytecie Technologicznym w Szczecinie. Uczestnik konkursów, warsztatów architektonicznych oraz konferencji naukowych w Polsce, Europie, Stanach Zjednoczonych i Republice Południowej Afryki. Autor wielu publikacji naukowych; współautor studiów urbanistycznych dla kilku miast w Polsce; współkoordynator naukowych i dydaktycznych projektów europejskich. Autor kilkunastu indywidualnych wystaw fotograficznych, od 2009 kurator Galerii Architektów Forma w Szczecinie, działającej pod patronatem Muzeum Narodowego.

kuratorka: Katarzyna Lewandowska
„U Doroty Chilińskiej otchłań to głęboka, owalna studnia, naczynie skrywające w swoim wnętrzu nagą, embrionalną postać artystki. Archetypiczna macica dająca i zabierająca życie. Ta która rodzi i ta, która uśmierca. Ta która jest przestrzenią i pustką. Ta, która zawiera w sobie jednocześnie wszystko i nic. I w niej zanurzona pływa ta dojrzała kobieta będąca zarazem naczyniem i zawartością. W jakiś magiczny sposób przekształca materię i sama jest przekształcana. Jest procesem formy i formami procesu. Kolejne narodziny i kolejne śmierci. Zachody i wchody słońca. Światło i cień. I tak od niemającego początku czasu. Dusza, świadomość, atman, ja – wędrują przez różne światy wsysając w siebie miliony bytów, które napotykają. Koło powtórnych narodzin i powtórnych śmierci wciąż się staje.”(K. Lewandowska)

Wystawa „Otchłań” składa się z dwóch instalacji wideo. Jedną z nich tworzy obiekt, przypominający swoim kształtem studnię lub lustro, który zawiera obraz nagiej, zwiniętej jak embrion kobiety. Druga instalacja pokazuje codzienny cykl słońca. Kiedy słońce na jednym obrazie zachodzi i gaśnie, natychmiast w drugim wstaje. Całość opowiada o wędrówce duszy, o cyklach życia – śmierci – życia, umieraniu i ponownym odradzaniu.

Dorota Chilińska ukończyła studia w Zakładzie Plastyki Intermedialnej na Wydziale Sztuk Pięknych  UMK w Toruniu, w pracowni Wojciecha Bruszewskiego. W 2010 obroniła doktorat, obecnie prowadzi Pracownię Multimediów w tejże uczelni. Tworzyła wideo i instalacje, współpracowała z Andrzejem Wasilewskim tworząc wspólny projektError. Obecnie zajmuje się głównie filmem artystycznym i dokumentalnym, badając pozaartystyczne zakamarki życia.

W 2005 w „Wozowni” prezentowała swoją wystawę indywidualną „Czynności życiowe”.

Jednym z pretekstów do zorganizowania w „Wozowni” wystawy przeglądowej były m.in. osiemdziesiąte urodziny Romualda Drzewieckiego (ur.1933), artysty związanego z Toruniem od 1951 roku, czyli od czasu studiów na Wydziale Sztuk Pięknych, poprzez lata pracy dydaktycznej i artystycznej w tejże uczelni oraz aktywnego udziału w toruńskim środowisku twórczym. Ekspozycja obejmuje wybrane prace malarskie i rysunki z kolejnych etapów twórczości Romualda Drzewieckiego, znajdą się w niej także prace z ostatnich lat, dotąd nie pokazywane.

„Wystawa ta jest moim pożegnaniem z Toruniem. Miastem, szkołą i całą masą przyjaciół. Co prawda od 1966 roku mieszkam w Warszawie, ale do roku 2006 byłem stale obecny w Toruniu ze względu na pracę dydaktyczną. Teraz w roli emeryta śledzę wszelkie wiadomości tyczące miasta i uczelni i cieszę się nowymi osiągnięciami. Nawet najpiękniejsze chwile mają swój czas i muszą się skończyć. Spotykałem w czasie mojej działalności właściwie tylko ludzi życzliwych. Mogę więc stwierdzić, że wszystkie te lata mojej aktywności we wszystkich uprawianych dziedzinach były dla mnie szczęśliwe. Sprawiają i dziś ogromną radość. Mam nadzieję, że ten pokaz mojej twórczości przypomni mnie jako aktywnego twórcę a dla wielu będzie okazją powrotu do naszych spotkań i wspólnych działań.” (Romuald J. Drzewiecki)

koordynatorka: Ola Sojak-Borodo

Pierwsza edycja OWRS była prezentowana w „Wozowni” wiosną 2008 roku i została zorganizowana przez Zakład Rysunku Instytutu Artystycznego WSP w ramach obchodów 60. rocznicy powołania Katedry Rysunku na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Tegoroczna edycja jest pierwszą w formule biennale, skierowana jest do studentów i absolwentów dwóch ostatnich lat wszystkich uczelni artystycznych w Polsce. Niezmiennie, wzorem lat ubiegłych organizatorzy w równym stopniu przykładają wagę do tego, co stanowi ugruntowaną historycznie tradycję rysunkową, jak i do współczesnych poszukiwań nowych terytoriów rysunkowych. W tym roku sformułowali dla uczestników konkursu proste zadanie i odpowiedź: „Czy i jak dzisiaj Rysować? Można i tak i tak i tak i jeszcze inaczej. Rysunku jako środka poznania i opisywania rzeczywistości, rysunku ‘jako organu założycielskiego’ każdej myśli pierwszej, każdego spojrzenia i każdej realizacji szukajmy wszędzie i dajmy wyraz jego wielopostaciowemu istnieniu” (prof. Bogdan Chmielewski).

ARCHITEKTURA W WOZOWNI / projekt autorski: Teresa Dudzińska

Wykład jest ściśle powiązany z prezentowaną w „Wozowni” wystawą Pawła Rubinowicza, stanowi naukowy komentarz oraz rozwinięcie problematyki do wypowiedzi artystycznej, jaką jest wystawa.

Jak zapowiada autor „wykład będzie formą naukowego wprowadzenia w problematykę, także w odniesieniu dla możliwych aplikacji projektowych w kreacji architektonicznej i w urbanistyce.”

Paweł Rubinowicz, architekt, studia na Politechnice Szczecińskiej i Fachhochschule Oldenburg (Niemcy). Doktorat na Politechnice Krakowskiej w 2011. Pracuje na Zachodniopomorskim Uniwersytecie Technologicznym w Szczecinie. (więcej informacji o autorze przy zapowiedzi wystawy)

„Ktokolwiek powiedział, że zwycięstwo to nie wszystko, ten nie poznał Dubaju“

To odważne stwierdzenie zostało umieszczone na tablicy wzdłuż Sheikh Zayed Road po tym, jak Dubaj wgrał wyścig o organizację World Expo 2020. Dubaj aspiruje do tytułu NAJ. Najszybciej rozwijającego się miasta na świecie, najnowocześniejszych technologii, najwyższych budynków, największego luksusu, najniezwyklejszych projektów na świecie. Starannie tworzony i pieczołowicie reklamowany wizerunek miasta „raju na ziemi“ rokrocznie przyciąga miliony turystów spragnionych niewyobrażalnego luksusu i patosu. (…) Jednakże wielki sukces ma swoją cenę. O tym, o czym nie wspomina się w wakacyjnych przewodnikach, o blaskach i cieniach transformacji Dubaju, a także aspektach życia codziennego w tym niezwykłym mieście opowie młoda Torunianka aktualnie mieszkająca i pracująca jako architekt w Design Lab Engineering Consultants w Dubaju przy projektach realizowanych na Bliskim Wschodzie. (M.R.)

Magda Redzińska studiowała na Wydziale Architektury i Urbanistyki Politechniki Gdańskiej. W 2009 roku, w ramach programu Erasmus wyjechała do Hiszpanii na roczne studia na Politechnice w Walencji. Jej praca dyplomowa Centrum Kępa w Toruniu (2012) została nagrodzona przez Pomorską Okręgową Izbę Architektów i była prezentowana na wystawie towarzyszącej toruńskiemu konkursowi „Obiekt Roku 2011-2012“.W trakcie studiów odbyła staże w Chinach oraz w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, dających możliwość pracowania w międzynarodowych zespołach, zdobyła tam  też kilka wyróżnień, m.in. I nagroda w konkursie na projekt przystanków tramwajowych w Suzhou, Chiny.

Barbara Widera / Scenografia, pop-kultura, masowa produkcja w architekturze najnowszej.
wykład 2.06. (poniedziałek), godz. 17

W wykładzie poruszane są zagadnienia relacji pomiędzy twórcą a odbiorcą architektury, wyrażających się poprzez iluzję, impresję i multisensualny charakter dzieła. Autorka stawia pytania będące wstępem do dyskusji na temat idei i formy w architekturze współczesnej. (…) Na jakie zmysły powinna działać architektura? Wybrane projekty ukazują wielowątkowy rozwój architektury współczesnej. Ich autorzy niejednokrotnie balansują na granicy rzeczywistości i iluzji, wykorzystując zaawansowane technologie i sięgając po środki wyrazu, które silnie oddziałują na psychikę widza. Jednocześnie otwarcie architektury na kulturę popularną sprzyja uwrażliwieniu na problemy społeczne, pomaga znaleźć rozwiązania w sytuacjach nietypowych, wymagających radykalnych działań i natychmiastowych interwencji. (B.W.)

Barbara Widera, architekt; autorka pracy doktorskiej ukazującej związki pomiędzy modą a architekturą w XX wieku. Adiunkt w Instytucie Historii Architektury Sztuki i Techniki na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej, kierownik Zespołu Estetyki, Historii i Teorii Architektury Współczesnej, specjalista w dziedzinie architektury współczesnej. Autorka licznych publikacji krajowych i zagranicznych. Członek PAN, PLEA (Passive and Low Energy Architecture), współzałożycielka działającego przy Politechnice Wrocławskiej centrum RoSE (Research Center for Sustainable Built Environment). Prowadzi zajęcia z Historii Architektury Współczesnej, Estetyki, Architektury Najnowszej i Historii Stroju. Oprócz projektowania architektonicznego zajmuje się archeologią podwodną i projektowaniem ubioru.

 

 

Autorka cyklu: Kamila Krzanik-Dworanowska

Twórcze spotkanie z architekturą i urbanistyką nawiązujące do wystawy architekta Pawła Rubinowicza. Kwietniowe zajęcia przybliżą dzieciom najważniejsze zagadnienia związane z architekturą, projektowaniem i odczuwaniem przestrzeni. Podczas warsztatów dzieci zapoznają się z najważniejszymi przykładami architektury w Toruniu. Celem zajęć jest uwrażliwienie dzieci na otaczającą je architekturę, przestrzeń miejską i jej estetykę oraz wyzwolenie inicjatyw twórczych.

Warsztaty powiązane z wystawą Romualda Drzewieckiego, a ich uczestnicy skoncentrują się na pracach artysty, które nawiązują do osiągnięć pierwszych twórców sztuki abstrakcyjnej, takich jak:  Piet Mondrian, Wasilij Kandinsky, Kazimierz Malewicz. Podczas warsztatów uczestnicy dowiedzą się, czym dokładnie jest sztuka abstrakcyjna i poznają wybrane fragmenty jej historii. Mimo, że prace abstrakcyjne nie przedstawiają rzeczywistości wprost, w różny sposób się do niej odnoszą. (…) Zwieńczeniem warsztatów będzie wykonanie abstrakcyjnych prac przez uczestników.

w dniach 11-13. kwietnia mieszkańcy i goście przybyli do Torunia będą mieli szansę, aby zobaczyć trzy różnorodne wystawy na promocyjnych warunkach: Tomasz Rogaliński Dwoistość natury ślimaka / Paweł Rubinowicz Obrazy złożoności / Dorota Chilińska Otchłań.

11.04 (piątek), godz. 11-18 WSTĘP BEZPŁATNY

12 i 13.04 (sobota i niedziela), godz. 12-18 WSTĘP BEZPŁATNY

Dzień Wolnej Sztuki jest polską edycją międzynarodowej akcji muzealnej Slow Art Day, która opiera się na przekonaniu, że muzea czy galerie można zwiedzać powoli, skupiając się tylko na kilku wybranych eksponatach. Celem akcji jest uświadomienie, że każde dzieło niesie ze sobą treść i pewną historię, którą można odkryć, zatrzymując się przy nim na dłużej niż na przeciętne osiem sekund.

W Wozowni Dzień Wolnej Sztuki odbędzie się po raz pierwszy.

Zajęcia warsztatowe dla dzieci i młodzieży – po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym (kontakt: Kamila Krzanik-Dworanowska, Kazimierz Napiórkowski)