10.01.- 2.02. 

 

Twórczość Magdaleny Hueckel była już wcześniej prezentowana w „Wozowni” na wspólnej wystawie z Agatą Serafin: Morfy, Laleczki, Zamiana II (2005) oraz na indywidualnym pokazie Autoportrety emocjonalne (2009).

„Cykl ANIMA. Obrazy z Afryki jest osobistą opowieścią o Podróży. Obrazy w nim zawarte ukazują rzeczywistość z perspektywy Przybysza, który  wnikając w obcy, niezrozumiały świat Afryki próbuje odnaleźć uniwersalne prawdy dotyczące życia, śmierci, odrodzenia, przemiany. Próba wejścia w niewidzialny wymiar duchowości i nieśmiertelności następuje poprzez zgłębianie obrazów pustki, porzuconych, zapomnianych i zrujnowanych miejsc przeplatających się z ujęciami organicznych struktur, rozkładającej się zwierzęcej materii oraz obiektów mających charakter sakralny. (…) Pomimo iż cykl jest wynikiem fascynacji Autorki pierwotnymi wierzeniami, duchowością, rytuałami, kultem przyrody, nie ma charakteru etnograficznego. Ujęcia nie pozwalają na  konkretną identyfikację miejsc, co decyduje  o nadrzędności idei nad uwiecznianą rzeczywistością, gdyż jak zauważa Wojciech Nowicki „[…] w cyklu Anima, fotografia jest materiałem, budulcem, gliną, jest medium pożyczonym do celów nie tylko dokumentacyjnych. Autorka z dezynwolturą odchodzi od naturalnego ciągu zdarzeń; woli swoje własny ciągi – bo Anima to zbudowana z fotografii architektura pewnego wspomnienia, wspomnienia wydarzeń, których nie było. Obrazy są tu jak klocki. W rękach artysty (narratora) z zestawu może powstać zamek, droga, człowiek, dusza.” (z tekstu autorki)

Fotografie (technika: fotografia czarno-biała, analogowa) powstały w latach 2005-2013 podczas podróży Magdy Hueckel i Tomasza Śliwińskiego po Afryce. Wystawie towarzyszy album fotograficzny Anima. Obrazy z Afryki, zawierający ponad 80 prac.

Magdalena Hueckel, artystka wizualna, fotografka teatralna, scenografka, podróżniczka. W 2004 ukończyła Wydział Malarstwa i Grafiki ASP w Gdańsku; uzupełniająco studiowała grafikę w szwajcarskiej Schule für Gestaltung w St. Gallen (2001) oraz fotografię w Vysokiej Škole Vẏtvarnẏch Umeni w Bratysławie (2002). Współpracuje z Nowym Teatrem Krzysztofa Warlikowskiego.